Dziękuję za odwiedziny na blogu i linki do artykułów, które na pewno warto przeczytać uważnie. Na razie przejrzałem je dosyć pobieżnie. Pamiętam Kazimierza Mijala jako komunistycznego fanatyka głoszącego chińskie poglądy z Tirany, ale nie wiedziałem, że miał wśród polskich komunistów zwolenników, odbierałem go raczej jako samotnego ekscentryka. Ciekawe jakie były jego relacje ze środowiskiem Kuronia i Michnika, które też atakowało PZPR za zdradę marksizmu.  

Za czasów Stalina spadek roli Europy był już widoczny. O potencjale Chin już w tamtych czasach świadczy to, że mimo ciągłych wojen domowych miały przed 1937 rokiem niewiele gorsze wskaźniki rozwoju od jednolitej politycznie i faworyzowanej przez zagraniczny kapitał Japonii, o czym pisał Thomas Rawski.

To możliwe. Banki nie miały zamiaru finansować mrzonek o strefie dobrobytu ludowego według zasad Sun Jat-sena.  Komuniści po latach destrukcji i ludobójstwa, stworzyli w Chinach strefę taniej produkcji dla całego świata.

Ponoć mundurki chińskie wyprodukowano w USA

Dziękuję za uzupełnienie. Nie wiedziałem, że na Węgrzech była taka inflacja. Warto by się kiedyś tymi Węgrami zająć.

Demografia w monstrualnych rozmiarach dawała możliwość stworzenia monstrualej siły roboczej.. To ciekawe rozważania, tylko pytanie czy Stalin kiedykolwiek się usamodzielnil

Parę razy srebro jak środek płatniczy odgrało kluczową rolę w histori Państwa Środka.

To uzależnienie się od importu srebra i załamanie kursów - dało jeden z fundamentów upadku dynasti Ming. To wymóg zapłaty srebrem z herbatę wywołało handel opium i wojny opiumowe - gdy dynastia mandżurska wytrzymała doszło do ideowej dywersji w postaci powstania tajpingów.  W czasach dekady nanking - gdy oparcie na standarcie srebra dawało rozwój kuomintangowskich Chin to interwencja Departemantu Stanu w skup srebra zachwiał  gospodarkę chinską i druk pustego pieniadzą do finasowanie wojny.

Rok 1937 jest kluczowym w rozumieniu historii nowozytnych Chin - dekadę później rządzą komuniści.  Ciekawe że nie tylko Japonia jest agresorem bo i sowieci mają intwerwencję w prowincjach zachodnich.

Nie mniej istotana rola to mord anglosasów na Dai Li - w 1946 ginie w wypadku samolotowym szef wywiadu Czang Kai szeka oraz ruchu niebieskich koszul. Amerykanie poznali siłe i charyzmę Dai Li w czasie wspólnej pracy wywiadowczej wymierzonej przeciwko Japoni podczas wojny. 

Chiński patryjota tak samo uprzedzony wobec Japonia jak i USA oraz kontrolujący przez sieć agenturalna KPCH - był wrogiem numer jeden Anglosasów.

Dlaczego komuniści mieli poparacie City - bo stanowili mniejsze zagrożenie niż nacjonaliści chińcy - korzystali z przestarzały medot inżynieri społeczneji form gospodarki i technologii. 

City nie potrzebowało w XX wieku taniej siły roboczej - jaką w XIX wieku zapewniali niewolinicy a potem chińscy kulisi - tą tanią siłe zapewaniały  demoludy a że wdrażały nieekonomiczne formy gospodarki nie stwarzały zagrożenie.

Problem upadku demoludów to potrzeba stworzenia nowych centrów taniej siły roboczej i tu nową role odegrały Chiny komunistycznę które pozbyły się ludzi z epoki Mao.

Co zatem obserwujemy dziś - jak w czasach Ming, Qing, czy dekady  Nanking - City chce poskromić smoka.

Tak.Był ulubieńcem. Kiedy wszyscy cudzoziemcy zostali usunięci z Chin w 1949, w tym NAWET ambasador John Leighton Stuart, który był synem amerykańskiego misjonarza protestanckiego i sam był wiele lat misjonarzem (ur.1876 r w Hangzhou) i popierał Ruch 4 Maja, od którego liczy się powstanie ruchu komunistycznego w Chinach i Ekspedycję Północną - w USA powstało ważne polityczne pytanie:"Who loss China" czyli "Kto stracił Chiny"

State Department wyprodukował dokument pod nazwą "White Paper on China" a oficjalnie "United States Relations with China with Special Reference to the Period 1944–1949". kiedy szefem był Dean Acheson.

Ogólne przekonanie republikanów było takie,że za "utratę Chin" odpowiedzialna była grupa dyplomatów ,dziennikarzy a nawet wojskowych amerykańskich określana jako "China Hands" (Chińskie Ręce). Ich "narracja" dla prezydenta Rosevelta była taka,że "komuniści są efektywniejsi" a "Kuomingtang jest skorumpowany". Amerykańscy wojskowi ciągle naciskali na wepchnięcie komunistów do rządu (Dixie Mission) a żurnaliści pisali rzewne artykuły a nawet książki na temat chińskich komunistów. Najbardziej znany był Edgar Snow, który już w 1937 r. zrobił dobry pijar chińskim komunistom książką "Red Star over China"(Czerwona Gwiazda nad Chinami) i był jedynym, któremu liderzy komunistyczni udzielali wywiadów. Podobno mijał się na terytoriach zajętych przez komunistów z żurnalistką Agnes Smedley, którą amerykański kontrwywiad wojskowy uważał za kochankę Richarda Sorgę i członkinię jego wywiadowczej siatki.

Za te zbytki zajęło się nim FBI i musiał emigrować do Szwajcarii.

Dyplomata John S. Service pisał wyjątkowo wrogie Czang Kaiszekowi raporty używając wobec ludzi Kuomingtangu określeń takich jak "faszyści", "antydemokraci" i "feudałowie",  natomiast Mao Tse Tunga i Zhou Enlai (przyszły wieloletni premier ChRL) to byli wg Service'a -"ludzie postępowi" i ,he,he,he - "demokraci".

Takich panów dyplomatów przy Roosevelcie było jeszcze kilku i wywiało ich za czasów senatora McCarthy'ego:O.Edmund Clubb,John Paton Davies Jr.,John K.Fairbank,Owen Lattimore (oskarżany o szpiegostwo na rzecz ZSRR),Raymond P.Ludden,John Carter Vincent .

Ale było już za późno, bo trwała wojna w Korei i Chiny walczyły przeciwko USA.

https://en.wikipedia.org/wiki/John_Leighton_Stuart

https://en.wikipedia.org/wiki/Loss_of_China

https://en.wikipedia.org/wiki/China_Hands

https://en.wikipedia.org/wiki/Edgar_Snow

Pełna zgoda z wyjątkiem fragmentu:

City nie potrzebowało w XX wieku taniej siły roboczej - jaką w XIX wieku zapewniali niewolinicy a potem chińscy kulisi - tą tanią siłe zapewaniały  demoludy a że wdrażały nieekonomiczne formy gospodarki nie stwarzały zagrożenie.

Problem upadku demoludów to potrzeba stworzenia nowych centrów taniej siły roboczej i tu nową role odegrały Chiny komunistycznę które pozbyły się ludzi z epoki Mao.

W jakim sensie City (jak rozumiem chodzi ogólnie o wielki kapitał, a nie konkretnie City of London) korzystało z taniej siły roboczej w demoludach? City raczej wykorzystywało chore relacje gospodarcze w krajach RWPG i związane z tym braki rynkowe do sprzedawania swoich produktów na warunkach niekorzystnych dla demoludów. Niezbyt duży eksport z RWPG na Zachód dotyczył głównie surowców - sowiecka i rumuńska ropa, sowieckie metale nieżelazne itp. Polska próba wyjścia na zewnątrz z eksportem przemysłowym skończyła się szybko. Niemcy za rządów Brandta próbowali rozruszać przemysł tekstylny w bloku wschodnim, ale udało im się praktycznie tylko w Jugosławii, która była już wówczas niezależna od Sowietów. Joint ventures w bloku sowieckim zaczęto wprowadzać dopiero w latach 80-tych, w czasie kiedy Chińczycy u siebie mieli już od kilku lat specjalne strefy ekonomiczne.

Po 1950 r. wielki kapitał także wykorzystywał azjatycką siłę roboczą, ale nie z Chin komunistycznych, ale z innych krajów. W światowym rynku eksportu tkanin bawełnianych i przędzy w 1965 r. Japonia miała największy udział - 13, 7 % (to nie oznacza koniecznie wykorzystywania japońskiej siły roboczej - Japonia podobnie jak Niemcy organizowała także produkcję w innych miejscach np. w Hongkongu). ZSRR miał w tym eksporcie udział zaledwie 0,5%. Wygląda na to, że wobec bloku skupionego wokół ZSRR i wobec Chin zastosowano podobne metody otwarcia na świat. Ale Chiny zaczęły się otwierać w latach 70-tych, przez co miały przewagę czasową nad RWPG. Amerykanie już w latach 70-tych wpuścili na swój rynek tekstylia z Chin Ludowych, co było niekorzystne dla ich własnego przemysłu tekstylnego, ale korzystne dla amerykańskiego rolnictwa. Przypuszczam, że plany City wobec Chin były rozłożone na dziesięciolecia - najpierw całkowite zniszczenie dawnych Chin przez Mao w ciągu 20 lat, a potem stopniowe organizowanie stref taniej produkcji.     
 

Kto stracił Chiny? Dobre pytanie. Amerykanie i Anglicy mają skłonność do zwalania winy na jakieś jednostki czy grupy. A to polityce wobec Hitlera winny jest Chamberlain, a to polityce wobec Stalina piątka z Cambridge czy Alger Hiss. To takie alibi wobec poszkodowanych narodów, że ogólnie chcieli dobrze, ale jakaś agentura wszystko popsuła.

Z tymi "faszystami" i "demokratami" to dobre. Jakoś nie natknąłem się w amerykańskiej korespondencji urzędowej na te określenia, chociaż pan Service (skądinąd ciekawe nazwisko) gdzieś mi się tam przewijał. Bardzo dziękuję za to uzupełnienie.

To jest szersze pytanie jaki był sens projektu demoludów. Bo przy założeniu że rewolucjoniści to opłacania agitatorzy – ich zrealizowana utopia ma wyraz ekonomiczny.

Tania siła robocza w demoludach – była zaangażowana w nie do końca efektywne projekty gospodarcze oraz była w części wycofana z konkurencji na rynku globalnym [przykład rozwoju Carskie Rosji która konturowała z projektem City jakim była gospodarka USA]. Mamy więc jakby podwójną rolę gdzie tania siła robocza pozwala obniżyć koszty produkcji oraz  jej planowe bocznikowania w formie nieefektywnych projektów jako eliminacja zagrożenie dla rynku międzynarodowego [np. budowa Białomorkanału].

Rola RWPG zatem ma znaczenia w ujęciu rynku zbytu produktów zachodu, dostawie tanich surowców lub elementów przemysłowych , ale i niepodejmowania konkurencyjnej obecności na globalnych rynkach. Zresztą jak była rola central handlu zagranicznego – ich nieudolna obecności na rynkach zagranicznych – wydaje się być narzucona.

W przypadku PRL mamy więc etap Gomułki i sprzedaż gotowy instalacji do trzeciego świata i po czasy Gierka który ma bum demograficzny i tym 2,5 mln trzeba zapewnić mieszkania oraz miejsca pracy bo nie można ich wysłać na emigracje jak Jugoli. Lata 70 i koncepcja rozwoju PRL to szerszy temat bo jest tam i element roli City oraz Kremla w dezintegracji ekipy Gierka.

Co do prób zmian w bloku – to mamy gulaszowy komunizm na Węgrzech ale i w dobie PRL eksperyment sądecki.

W kwestii planów wielkiego kapitału po roku 50 wobec azjatyckiej siły roboczej poza CHRL.

Mam tu parę rozwiązań City od tempa wzrostu hindu czyli długoletniej blokady rozwoju Indii, po rozwój azjatyckich tygrysów i Japonii ale i tu skok jest od lat 70. Kolejny element to Indochiny gdzie mamy też autoblokadę Birmy po dewastacje wojną Wietnamu czy rozwój Malezji.

Co do Chin i roli Mao – to odpowiadał on za integrację ziem chińskich po okresie dekompozycji od czasu rewolucji 1911. Połączył on interior z wybrzeżem i zunifikował kraj. W kwestii gospodarczej i nie wprowadził Chiny w obieg handlu i międzynarodowego podziału pracy.

Kolejny element to niszczenie tkanki kulturowej – ta akcyjność od akcji tysiąca kwiatów po wielki skok i czas - rewolucji kulturowej – ma sens w rozumieniu unifikacji społeczeństwa – w utworzeniu bezwolnej masy. Rozbrat Mao z Rosją sowiecką – to celowe zamrożenie przepustowości dawnych szlaków Hartlandu [ czyli jedwabnego oraz herbacianego].

Co jest frapujące – po odejściu Mao w latach 70 pozostała ekipa może podjąć rozmowy z City i wrócić do dawnych planów jak na przykład Geopolityka Wielkiego Kanału Sun Yat-sena

https://geopoliti.org/?p=729

Lata 70 są pewnym kluczem do rozumienie zmian w gospodarce światowej.

Też się zastanawiam wobec tej sekwencji wydarzeń i wychodzi mi, że MOŻNA. Warto tylko zestawić te dane z przemyśleniami Suttona, bo on raczej wyławia powiązania dające jakąś angielsko-amerykańską oligarchię, która funkcjonauje trochę ponad podziałami ałączy ją wręcz ojcowski stosunek do komunizmu czyli "wielkiej jumy" w kolejnych krajach.

Pewnie, że nic nie pobije sukcesów polityki antyimperialistycznej demokratów Roosevelta i Trumana, ale republikanie Nixon i Ford też mają swój udział w postaci upadku Wietnamu Południowego.

Ciekawy wpis i interesująca dyskusja, dziękuję.

Dziękuję za odwiedziny na blogu i komentarz.

Co do stali

Ja rozumiem dyskusja ale nie chce mi się szukać innego forum a pewne tematy i osoby  grożą banem. 

Ale może jakoś wybrniemy.

W pracy z 1963 roku - Stefana Kurowskiego, pracy  Historyczny proces wzrostu gospodarczego: analiza trendów sekularnych na podstawie produkcji żelaza i stali,   zwraca uwagę na że produkcja surówki żelaza/stali, może służyć jako miernik mocy gospodarczej państwa.

Ten element produkcji stali jest przez cyberntyków rozważany jako moc danego państwa.

I może podam link do tabelarycznych danych w rozdziale 7,3 Analiza porównawcza mocy swobodnej  Polski, Chin i USA 1970-2013.

Trendy w tabelach są ciekawe - bo w przypadku Polski mamy optimu rok 1980 - i faktycznie potem jest regres w przemyśle stoczniowym, samochodowym zbrojeniowym. Identycznie od lat 70 jest spadek  produkcji stali w USA czyli rozpoczęcie wychodzenie przemysłu poza Stany. 

https://books.google.pl/books?id=FOAHCwAAQBAJ&pg=PA73&lpg=PA73&dq=andrzej+kopec+zelazo&source=bl&ots=JTqyaAXWQE&sig=ACfU3U2iK2dpIBhgfRBAIBWS5wD2ZlTskg&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwj8vtOq0sDpAhUIr4sKHTedCW0Q6AEwAHoECAoQAQ#v=onepage&q=andrzej%20kopec%20zelazo&f=false

Odwołując się do pracy S. Kurowski Historyczny proces wzrostu gospo-darczego, wykazał on że żelazo pełni funkcję potęgotwórczą w procesie wzrostu siły polityczno-militarnej poszczególnych państw. Produkcja żelaza jest na tyle jednorodna, że jest w pełni przeliczalna statystycznie, a jednocześnie żelazo należy do tych nielicznych produktów, których produkcja jest notowana w statystykach od przeszło dwustu lat”

W oparciu o te wnioski w polskiej cybernetyce opracowano wzorce i modele do określania procesów sterowania międzynarodowego i udziału poszczególnych państw w tych procesach.

Na sieci są dostęp strony na ten temat i zawarte szereg analiz polityki międzynarodowej w minionych okresach. Nie ma potrzeby szerzej tego opisywać.  

Co to obecnego stanu i sytuacji w sektorze stalowym – np. globalizacji.

To parę uwag - obecny stan globalizacji gospodarki światowej jest niższy w porównaniu do okresu przed I wojną światowa.  I tak zestawiając te dwa okresy przełomów wieku – Anglia od połowy XIX wieku przegrywała konkurencję gospodarcza, tak jak i obecnie. I mamy tę stały spadek produkcji stali.  To że w Londynie jest jeszcze centrum finansowe – nie znaczy że nie konkuruje on z innymi i to z coraz słabszych pozycji.  Prosty fakt – Anglosasów nie stać obecnie na rozbudowę i utrzymanie flot marynarki wojenne [ np. upadek projektów nowych okrętów] jak zatem mają kontrolować szlaki morskie.

Można przez ArcelorMittal kontrolować 10 % światowe produkcji ale i tak 50 % to Chiny.  To że w 2013 Indie wyprodukowały (86,5 mln ton stali ; 5,20%) dobrze zestawić z Korea Południowa (71,5 mln ton; 4,29%) - to tylko świadczy że subkontynent jest na krzywej pościgu w rozwoju gospodarczym i potrzebuje stali dla własnej gospodarki a nie że jest to ekspansja City – Indie mają długą drogę przed sobą.

Co do nowych technologii ,gospodarek zrównoważonego rozwoju, itp. oraz lokacji w Trzecim świecie brudnego przemysłu – w moje ocenia to tylko pudrowanie trupa.

Mamy taką analogia historyczną Rzeczpospolita Wenecka w XVIII jest główny dochód to karnawały, oraz dochody z hazardu. O i tam też były maski obowiązkowe i ścisła inwigilacja.

Wenecja jedna upadła – bo je siła była w porcie w którym budowano okręty wojenne i zabezpieczeniu szlaków morskich i łańcucha dostaw oraz dochodów z manufaktur w tym szkła i ludwisarnia oraz zaplecza gospodarczego regionu.

A jednak Wenecja upada w czas stałego karnawału - karnawał Europy ostatnio chwilowo przerwał cornawirus.  Ale jest propozycja jego reaniamcji i na to ma się ostro dołożyć Europa Środkowa w ramach nowego   budżetu i obligacji. Ot eurpojczycy drugiej  kategorii - mają już bez niedpowiedzeń i półsłówek - utrzymywać otwarcie resztę.  Jak to pieniądze z krajów o zagrożonej praworządności i demokracji nie śmierdzą brakie poszanowania  wartości europejskiej - ba nawet hojne wspieranie krajów starej unii nie zmiejsza  skali krytyki ale wrecz ją potęguje. 

Jaki jest sens globalizacji - wolny handle po szlakach morski które kontrolują i na nim zarabiają potęgi morskie.

Przed I wojna Rzesza Niemiecka w ramach ekspansji ze szlaków korzystała ale nie opłacała się morskim potęgom [w tym okresie Anglia się cofa w potencja przemysłowym a USA dopiero budują swój potencjał] i dlatego wydano Niemcom wojnę by przerwać ich pochód.

Obecnie mamy podobnym problem - Chiny korzystają z handlu światowego i są trudniejszym przeciwnikiem niż II Rzesza Niemiecka. Nie jest przypadkiem że Pekin wyciągnął lekcję z kryzysu Japońskiego kiedy to City bez wojny rozłożyły i zdegradowały gospodarkę japońską, a potem doszło lekcja z atakami na waluty.

Wracając do artykułu i pochwały magnatów przemysłowych – jedyny ich sukces to że zbudowali zaplecze gospodarcze a potem zdemontowali swoich konkurentów w tym tych najgroźniejszych z Carskie Rosji. Gdzie im do tego co osiągnął i co chciał Piotra Stołypin i dlatego go usunięto.

I tu też lekcje wyciągnęły Chiny nie pozwalając na taka skalę ideowej dywersji w elitach i warstw średnich jak w Carskie Rosji. To że Mao zdekapitował warstwy urzędnicze/inteligencji które odpowiadały za nośniki tradycji to jest jedno ale zasługą Denga jest to że ich odrodzenie było kontrolowane i zabezpieczane od obcych wpływów.

Wracając do Chin – to praca Kurowskiego jest z 63 roku. I w tym okresie jesteśmy po upadku projektu Wielkiego Skoku w Chinach [czyli masowej produkcji stali w tym metodami chałupniczymi] to jest ciekawy przypadek ekonomiczno-socjlogicznego projektu na gruncie Chińskim.

W ramach rozważań historycznych [a w szczególności dane z XIX wieku do roku1914] Kurowski znalazł pewną formulę którą rozwijał inne osoby.

Droga meandrów politycznych profesora to już kwestia wyborów ludzi którzy mają postawy propaństwowe, ważne że nie otarł się o UW.

Koncepcje jeżeli mają być użyteczne wymagają weryfikacji ich przydatności – i tka jest z koncepcją roli produkcji stali. W kwestii czynników społecznych np. demografia i potrzeby konsumentów.

To wracając do Chin – w ramach wzrostu demograficznego jest tam ukryty wskaźnik skolaryzacji i mamy od lat 80 wprowadzane reform szkolnictwa wyższego [ identycznie jak za czasów Gierka też mamy intensyfikacja szkolnictwa technicznego].

Na tym polega przewaga Chińska przy elemencie demograficzny – spięto w całości kształcenie kadr i rozwój gałęzi przemysłu. Rozważania demograficzne był w u nas w dobie PRL – według symulacji z początku lat 70 mogła nas być dziś nawet 90 mln i stąd taka pronatalistyczna polityka ekipy Gierka.

Co do potrzeb konsumpcji – to akurat jest kwestia pobudzenia rynku wewnętrznego czyli bufora na ekonomiczną ingerencja zewnętrzną oraz elementu wzrostu gospodarczego. I o ile w China dziś są pewne problemy z poziomem konsumpcji – to akurat w przypadku krajowym elementy pobudzenia konsumpcji programami socjalnymi gdzie jest jeszcze racjonalny odbiór społeczny [ wydatki na remonty, edukacyjne] daje efekty gospodarcze.

I jeszcze przykład Turecki [bo w latach 50 wychodzimy z tego samego progu demograficznego] – mamy tam i szkolnictwo wyższe ale i rozwój zawodowego – i jest tego efekt w stanie przemysłu.

Czynnik społeczne zatem są też pochodną elit kierowniczych – Chińskie i Tureckie były i są propaństwowe w PRL po 80 roku dokonano ich wymiany.

Globalizacja to kontrola przez imperia morskie  łańcucha dostwa i pobieranie renty technologicznej. Przed I wojną Rzesza Niemiecka narzuciła wyzwanie gdy budowano potegę USA i Anglia traciła znaczenie - obecnie ChRL odgrywa rolę Rzeszy ale gra lepiej niż Berlin. Co do internetu - na końcu e-handlu jest fizyczny towar tak jak przy drukach 3D i 5D - rola sieci informacyjnych to kształtowanie i kontrola zachowań społecznych i rynków.

Ujednolicenie Chin - czyli ponowna centralizacja to sukces Mao tak jak wdrukowanie nacjonalizmu [dziś ChRL ma wsparcie diapory chinskej z sicie ambusowej] obecny problem to jak w epoce Ming rozjad gospodarczy wybrzeża i interioru. I to jest sukces obecnego corona wirura i ataku na ChRL bo to jednoczy kraj.

Co do elit chińskich to jest szereg uwaga na sieci - przykład to ściezka kariery urzędniczej - brat obecnego prezydenta z uwaga na formy nie mógł razem z nim tworzyć kariery w tej same prowincji, tak samo jak praktyka nowych roczników prestizowych kierunków - młody obiecujący urzędnik ma się sprawdzi na prowincji w okręgu gdzie ma rowiązać problem i się wykazać to jest przepustką do dalszej kariery i kolejnych szczebli weryfikacji.   Co może międzynarodowy kapitał zaoferować gdy bogacą sie sami chińczycy,  nie ma też kapitał oferty ideowej i kulturowej - Chiny obecne odroiły lekcjęz kapitalizmu kompradorskiego i korpucji oraz dgrengolady elit ostatnie dynasti.  Co do Kuomintangu - miał ofertę ideową nacjonalizm miał wizję geopolityczną [np. Sun Jat Sena] był parę razy przez City ograny gdy zniszczono okres dekady nanking i w trakcie wojny z komunistami - i ma to zostać w City darowane. A to już pogranicze hipotez że jednak Komunitang dogadał sie komunistami albo raczej ich zaczął kontrolować - wskazywały by na to fakt że Mao co rusz wymyślał projekty które depopulowały odradzanie się narodowych elit.  Gdy  już wydawało się że City odniosło sukces i dało ofertę gospoadarczą nie przewidziało że wraz z upadkiem cywilizacyjno demograficznym zachodu odrodzi się siła Państwa Środka. Ale o tym już wszyscy piszą - dziś City ma nową prozycja ideową podbój kosmosu i wyścig przed Pekinem, a niech próbuje.